دوستت دارم...

دوستت دارم....

دوستت دارم.... وقتی صبح چشمو باز میکنم و با نوک انگشتام پوست گرم صورتتو لمس میکنم. 

دوستت دارم.... وقتی توی آینه تو چشات خیره میشم و میبینم که خدا چطور با دقت نقاشیت کرده 

دوستت دارم... وقتی پابه پات راه میرم و کنارت قدم میزنم و نفس هاتو حس میکنم که همه زندگیم شده.. 

دوستت دارم... وقتی هر لحظه باهامی تا باشم کنارمی که تنها نباشم پیشمی که دلگرم باشم.. 

دوستت دارم... وقتی خسته ام سرمو رو شونت خم میکنم و زانو هاتو بغل میکنم تا سرمای تنهائیمو حس نکنم 

دوستت دارم... وقتی با دستات اشکامو پاک میکنی و نمیذاری کسی بدونه که چقد دلتنگم 

دوستت دارم.... که تو تاریکی شب هام سرتو میذاری رو بالشم و با نفس هات برام لالائی میخونی. 

دوستت دارم که همیشه باهامی... تو خواب. تو بیداری. تو تنهائی..توی همه جائی که هستم پیشمی.... چطور دلم میاد اینقد بیرحمانه از جدائی حرف بزنم؟؟؟؟؟؟